Het is niet bepaald spetterend, maar ook niet slecht. Soms klinkt het fraai, soms zit je te knikkebollen. De reprise van Le nozze di Figaro bij De Nederlandse Opera heeft niet echt één gezicht. Het kabbelt gemoedelijk van plus naar min. Gedenkwaardig is het daarmee niet.

Händel en Mozart, dat zijn de heren waar Danielle de Niese het helemaal mee gemaakt heeft in operaland. De jonge Amerikaanse sopraan schopte het in korte tijd tot het toneel van de Metropolitan Opera en is sindsdien één van de bekendere diva’s. Een portret in beeld. Met dank aan Youtube.

De Nederlandse Opera begint het nieuwe jaar met een reprise van Le nozze di Figaro, een productie uit de Mozart/Da Ponte-cyclus die de regisseurs Jossi Wieler en Sergio Morabito in 2006 maakten. Veel solisten van toen keren weer terug.

Le nozze di Figaro is één van de populairste Mozart-opera’s. Kijk alleen al naar het huidige seizoen: zowel De Nederlandse Opera als Opera Zuid hebben het werk op hun programma staan. Basia Jaworski belicht zes dvd’s van het werk in een discografie.

Het requiem van Mozart, dat is iets om naar uit te zien. Een stuk in de categorie absolute meesterwerken. De manier waarop het Mozarteumorchester het werk gisteravond (1/12) opvoerde in het Concertgebouw viel me echter vies tegen. Het orkest fietste naar mijn idee veel te snel door alle muzikale pracht heen.