Authentieker kan het niet: Monteverdi’s oeropera L’Orfeo tegen de achtergrond van het Hof van Mantua. Regisseur Pier Luigi Pizzi koos in een productie van het Teatro Real voor die plek, waar de opera in 1607 het levenslicht zag. Helaas was Pizzi niet consequent. De spanning in de muziek was dat evenmin.

Nadat ze zaterdag haar kuitbeen brak tijdens de openingsvoorstelling van Il barbiere di Siviglia in Londen stond zangeres Joyce DiDonato gisteravond (7/7) gewoon weer op het toneel. Of beter: zat. In een rolstoel zong ze haar rol van Rosina. Wederom met succes.

In de regelmatig terugkerende rubriek ‘Opera over de grens’ worden belangrijke premières die onlangs in internationale operahuizen plaatsvonden op een rijtje gezet. Deze keer het Lohengrin-debuut van Kaufmann, vele sterren in Londen, de Britse première van Saariaho’s eerste opera en het afscheid van Mortier.

Het operahuis van Santa Fe had vrijdag 3 juli een primeur: stersopraan Natalie Dessay zong er haar eerste Violetta in La Traviata, ter opening van het festivalseizoen in de Amerikaanse stad. Dat op bonte wijze.

Aldert Vermeulen is assistent-dirigent bij De Nederlandse Opera en is daar dik tevreden. Tegelijk hoopt hij wel dat hij vaker zelf de katalysator van operaproducties mag worden. „Niet voor de spotlights – voor mijn part is de bak overdekt – maar omdat het fantastisch is van begin tot eind je ei te leggen.”