Zowel qua postuur als stemkracht lijkt Iestyn Davies geen mannetjesputter. Gelukkig is Händels Orlando niet een werkelijk razende roeland. Met briljante zang bracht Davies de aandoenlijke antiheld tot leven. Ook zijn collega’s en Harry Bickets English Concert waren voortreffelijk, zodat er maandagavond volop theatermagie door het Concertgebouw zweefde.

Valt er theater te maken van de introverte muziek van Arvo Pärt? Ensemble Silbersee ging samen met het Ragazze Quartet en filosoof Ger Groot de uitdaging aan. Sarah’s Passion bood volop denkstof en soms vielen beeld en klank ontroerend samen. Maar de kwetsbare noten leden onder overbodige visuele prikkels.

Schijnbaar onsamenhangend was het recital van mezzosopraan Anne Sofie von Otter en pianist Kristian Bezuidenhout: vocale werken van vier componisten in drie talen, met daartussen soloklavierstukken. De eenheid school echter in de symbiose. Beide vedetten gunden elkaar alle eer, maar wisten tegelijkertijd een ijzersterk muzikaal verbond te smeden.

Dankzij zeer persoonlijke liederen werd het Schumann-dubbelrecital dinsdag in het Concertgebouw een intiem liefdesdrama, waarin James Gilchrist en Pumeza Matshikiza in wezen Robert en Clara Schumann vertolkten. Een huwelijk tussen weldadige stempracht van haar en scherpzinnige expressie van hem, verbonden door de meesterhand van pianist Julius Drake.

Op de valreep vierde de NTR ZaterdagMatinee het 150ste geboortejaar van Carl Nielsen met pas de tweede Nederlandse uitvoering van zijn komische opera Maskarade. Opnieuw concertant, maar dat deerde de uitbundige feestvreugde niet. Bariton Johan Reuter was de uitblinker van een door de wol geverfd Scandinavisch zangersensemble.