De beroemde tenor Roberto Alagna heeft een broer, David. Die broer is van alles en nog wat, waaronder componist. In Szeged, Hongarije, ging deze week zijn eerste opera in wereldpremière: Le dernier jour d’un condamné. Het is een intrigerend, zeer lyrisch stuk. Een vreemde eend in de atonale bijt van tegenwoordig.

Vendetta. Daar draait het om in de nieuwe productie die Internationale Opera Producties van Il Trovatore heeft gemaakt. En het overtuigt. De maffiasferen passen goed bij Verdi’s muziek, die in de handen van enkele begenadigde solisten prima tot haar recht komt.

Als één van de vijf deelnemende operahuizen aan een competitie van Mezzo Television, heeft de Baltische Opera een productie gemaakt van Richard Strauss’ Ariadne auf Naxos. De voorstelling is alle operafans én nieuwkomers zeer aan te bevelen. Het is een aantrekkelijke, nieuwe interpretatie van Strauss’ halfkomische werk.

Mooi, erg mooi. Dat was het optreden van de Amerikaanse diva Renée Fleming, gisteren (31/10) in het Concertgebouw. Misschien wel een beetje te mooi, want als je de tekst van haar aria’s erop nasloeg, waren sommige stukken wel erg gelakt.

Het liefdesdrankje dat De Nederlandse Opera opdient in haar reprise van L’elisir d’amore laat je zeker niet onberoerd. Maar dat het spulletje je tweeëneenhalf uur lang in de ban houdt, nee, dat kan ik toch niet zeggen. Daarvoor wordt er te weinig gelachen.