Er kan niet genoeg lof over de kleine labels afgestoken worden. Het is aan hen te danken dat wij eindelijk repertoire onze huizen en speakers in krijgen waar we vroeger alleen maar van konden dromen. Bijvoorbeeld Korngolds Die Stumme Serenade, nu bij CPO op cd verschenen.

Na in 2010 onder de Siciliaanse zon een weergaloze cd te hebben opgenomen, zoekt tenor Roberto Alagna nu de warmte van Latijns-Amerika op met Pasión. Wederom een schot in de roos. Het is simpelweg een klimaat waar zijn stem meer dan voortreffelijk in gedijd.

Richard Strauss’ Salome is op zichzelf al een heftig werk. Als de opera dan ook nog met de theatrale intelligentie van Nikolaus Lehnhoff, de krachtige leiding van Stefan Soltesz en een dijk van een cast uitgevoerd wordt, zwelt de beklemming en spanning aan tot aan de grond nagelende proporties.

De nieuwe Le nozze di Figaro van de Nationale Reisopera draait om spel. De set is ook echt een set, de personages zijn acteurs. Theatraal komt de productie dan ook geen aandacht tekort. De muzikale invulling vind ik echter aan de magere kant.

In Utrecht verkeert De Vrijdag van Vredenburg in Franse sfeer. De dramatische symfonie met koor Roméo et Juliette – door Berlioz met nadruk geen opera genoemd – kreeg afgelopen vrijdag een prima uitvoering, maar bewees zijn muzikale en dramatische kracht toch vooral in de opera-achtige passages.