Lege stoelen bij de Barbier, hoe is het mogelijk? Als dat soort titels al geen volle zalen meer trekken… De voorstelling van Internationale Opera Producties was weliswaar niet ijzersterk, maar meer bekijks had de productie – en zeker de opera – wel verdiend.

Nikolaus Harnoncourt bezoekt Amsterdam niet vaak, en je vraagt je af waarom. Met het beste orkest en één van de beste koren heeft hij er goud in handen. Wat er gebeurt als je hen toch samenbrengt, was gisteravond te horen in Beethovens briljante Missa Solemnis. In één woord glorieus.

Voor de derde keer in één week zong bariton Henk Neven dinsdag met het Nederlands Kamerorkest een programma met Mozart-aria’s in het Concertgebouw. In tegenstelling tot de twee eerdere keren zat het publiek nu niet in de zaal, maar op het podium. Een kunstgreep die redelijk goed werkte. Intiem. Net een huiskamer.

In een ongebruikelijke zaal in het Concertgebouw gaf bariton David Serero maandagavond zijn visitekaartje af. Niet met onweerstaanbare zang, maar met een verboederend recital waarin hij het publiek fraai wist te bespelen.

Met een titelzangeres uit vorm, een mixer met een offday, een matig orkest en een niet zo bioscoopvriendelijke bezetting en regie beëindigde de Metropolitan Opera zaterdagavond zijn cinemaseizoen in mineur. Een anticlimax van een verder voortreffelijk seizoen.