De maand maart is de maand Mozart in Lyon. De ‘opéra’ aldaar wijdt een festival aan het wonderkind met producties van al zijn Da Ponte-titels. Op donderdag: Don Giovanni. Drie uur lang verkent hij hitsig de vrouwenpopulatie van Little Italy, New York, om het vervolgens te moeten ontgelden in een daverende hellevaart. Zo sluit je een cyclus af.

De Wiener Staatsoper heeft een nieuwe Don Giovanni geproduceerd. Een nogal merkwaardige: regisseur Jean-Louis Martinoty laat een wel zeer vrije interpretatie op het meesterwerk van Mozart los. En ook muzikaal is er jammer genoeg weinig waar het hart sneller van gaat kloppen.

Na negentien jaar wachten was het dit weekend eindelijk zover: de Deutsche Oper Berlin zette een nieuwe productie van Don Giovanni op het toneel. Het Berlijnse publiek kon het niet waarderen: regisseur Roland Schwab kreeg na afloop een storm van boe’s over zich heen.

Nog nooit kende het International Opera Festival Miskolc zoveel problemen als dit jaar, uitgerekend haar tienjarig jubileum. Maar de misère kreeg het eigenzinnige operafestijn niet klein. De programmering was origineel als altijd en de kwaliteit zeker niet wat je zou verwachten bij een industriestad in Hongarije. Hulde.

Op papier zag het er schitterend uit. Eén van de grootste bas-baritons van onze tijd, niet alleen beroemd vanwege zijn stemschoonheid, maar ook vanwege zijn acteurskwaliteiten, tekstbegrip en humor, ging zich over de slechteriken in de opera ontfermen. Maar helaas, Bryn Terfels nieuwe album Bad Boys val tegen.