De klassieke Zeffirelli-productie van La Traviata bij de Metropolitan Opera is er eentje van de grote proporties. Het acteerwerk en de zang ontbreekt het echter aan verfijning en dat vind ik een gemis. Net als de afwezigheid van de zieke Angela Gheorghiu.

Thomas Hampson heeft bepaald niet stilgezeten in zijn carrière. Hij zong meer dan zeventig rollen en verzette bergen werk op liedgebied. En nog altijd is hij volop actief, bijvoorbeeld in het promoten van het Amerikaanse lied. Een portret in beeld. Met dank aan Youtube.

Ook grote operahuizen als die in Zürich kunnen fouten begaan. De huidige Tosca-productie met Magee, Farina en Hampson in de hoofdrollen is de moeite van het bezoeken niet waard. Enkel de spannende directie van Nello Santi en de Scarpia van Hampson kunnen enigszins bekoren.

Rusland krijgt veel aandacht in het nieuwe seizoen van het Concertgebouw, dat vandaag bekendgemaakt werd. Verder heeft de nieuwe programmering vocaal flink wat om het lijf, met solisten als Renée Fleming, Cecilia Bartoli, Thomas Hampson en Philippe Jaroussky.

De productie van Massenets Thaïs van de Metropolitan Opera is muzikaal zeer fraai, met een schitterend koor en orkest en een verrukkelijke Renée Fleming in de hoofdrol. Als drama vind ik het echter te ‘clean’. Wat meer zweet en tranen hadden best gemogen.