De maand maart is de maand Mozart in Lyon. De ‘opéra’ aldaar wijdt een festival aan het wonderkind met producties van al zijn Da Ponte-titels. Op woensdag: Le nozze di Figaro. Een wisselvallige voorstelling die het vooral moet hebben van een herentrio: de bekwame Figaro, de knappe graaf en de geinige Cherubino.

Met een tweede reeks L’elisir d’amores besluit De Nederlandse Opera deze weken haar seizoen. Het lijkt een perfect einde, maar dat is het niet. Althans, gisteravond (28/6) niet. Het ontbrak de voorstelling aan schwung en het rammelde muzikaal aan vele kanten.

Riccardo Frizza klimt maandag 28 juni op de bok bij De Nederlandse Opera om een tweede speelreeks van Donizetti’s L’elisir d’amore te leiden. De rest van de bezetting is vrijwel hetzelfde als in oktober/november vorig jaar.

Het liefdesdrankje dat De Nederlandse Opera opdient in haar reprise van L’elisir d’amore laat je zeker niet onberoerd. Maar dat het spulletje je tweeëneenhalf uur lang in de ban houdt, nee, dat kan ik toch niet zeggen. Daarvoor wordt er te weinig gelachen.

Bij De Nederlandse Opera in Amsterdam gaat vanavond de reprise van L’elisir d’amore van start. De Italiaanse bariton Lucio Gallo prijst de productie aan in een humoristische trailer.