AchtergrondBinnenkortFeaturedOperacast

Podcast: Marco Bakker in Manon

Marco Bakker zingt binnenkort voor het eerst sinds enige jaren weer in een opera. Hij vertolkt bij Opera Zuid de Comte des Grieux in Manon van Jules Massenet. Place de l’Opera sprak de zanger tijdens een repetitie in Maastricht. Niet over musical, operette, film, radio en tv, maar over opera. Zijn ervaringen en herinneringen.

Marco Bakker (foto: Norbert Waalboer).

Marco Bakker studeerde in 1965 af van het Amsterdamse conservatorium, waarna zijn carrière in de opera startte met De Droom van Ton de Leeuw. Kort daarna volgden Orfeo en Die Zauberflöte bij De Nederlandse Opera en Intermezzo en Jevgeni Onjegin voor het Glyndebourne-festival in Engeland.

In 1969 stond Bakker in een productie van Tosca, met onder andere Gré Brouwenstijn. De cd-opname daarvan behoort tot het oeuvre van Marco Bakker dat op plaat, cd en dvd is verschenen. In totaal bestaat dat oeuvre uit meer dan 90 uitgaven.

De productie van Manon wordt geregisseerd door Lotte de Beer. In de hoofdrollen staan onder andere Kim Savelsbergh als Manon, Rafael Vázquez Sanchís als Le Chevalier des Grieux, Richard Morrison als Lescaut en Martijn Sanders in de rol van de Brétigny. De begeleiding wordt verzorgd door het Limburgs Symfonie Orkest onder leiding van Ivan Meylemans.

Zie voor meer informatie de website van Opera Zuid.

Vorig artikel

Hoofdredactioneel: Polls

Volgend artikel

DNO trapt herneming Ring-cyclus af

De auteur

François van den Anker

François van den Anker

François van den Anker is muziekjournalist. Hij doet verslag van de wereld van opera en lied met interviews, reportages en podcasts.

9Reacties

  1. kersten
    11 november 2012 at 13:10

    Mooie podcast met Marco Bakker. Deze prachtzanger hebben we relatief
    veel te weinig op het operatoneel mogen aantreffen. Geweldig, zijn
    volkomen intact gebleven stemkwaliteit en die voorbeeldige, natuurlijke dictie. (`n Verademing verschoond te blijven van die
    oren en aandacht teisterende hypercorrectismen.)Veel succes voor hem en Opera Zuid toegewenst met Manon en hopelijk meer.

  2. Gerard
    11 november 2012 at 20:53

    @Kersten….aandacht teisterende hypercorrectismen.

    Je bedoelt????!!!!!

  3. kersten
    12 november 2012 at 21:57

    @Gerard: ik had i.p.v. “hypercorrectismen” (die mijn aandacht voor de inhoud danig afleiden) inderdaad beter “hypercorrectheden” o.i.d.
    kunnen zeggen, omdat het hier de fonitiek (assimilatie stemhebbende-
    stemloze medeklinkers) betreft.
    Voor het geval dit antwoord je aantal vraag- en uitroeptekens
    onverminderd laat, ben ik uiteraard graag tot verdere toelichting
    bereid!

  4. Pieter K. de Haan
    12 november 2012 at 22:17

    O, maar dat verklaart alles!!!

  5. Laura
    13 november 2012 at 14:43

    Hypercorrectie is een verschijnsel in de taal waarbij de spreker een vermeende taalfout ten onrechte ‘corrigeert’.

    Bijvoorbeeld: de 3e persoon enkelvoud van een werkwoord eindigt doorgaans op een -t. Hij wandelT, hij gaaT etc.

    Iemand die hypercorrectie pleegt, gaat ervanuit dat deze regel ook opgaat bij bijvoorbeeld het werkwoord willen, en maakt er dan “hij wilt” van.

    Dit kan ook in het geval van de uitspraak voorkomen. Wschl. bedoelt Kersten dat er soms weer teveel (i.e. overdreven) Frans wordt uitgesproken…

  6. Gerard
    13 november 2012 at 20:08

    @Kersten: dank je voor je aanbod om het e.e.a. nog nader toe te lichten, maar ik haak af, dit gaat boven m’n pet;-))

  7. kersten
    14 november 2012 at 14:15

    O jee, o jee. Zo kort mogelijk, want ik haat frikkerigheid en wil hier niet uitweiden over progressieve en regressieve assimilatie.
    Mijn tussen haakjes geplaatste -en intussen door mij betreurde-
    ontboezeming betrof slechts mijn ergernis over de gekunstelde uitspraak van sommige acteurs, tv-lieden enz. met hun ‘in dit obzicht’,’perioden med zon’ e.d. Dit i.t.t. Marco Bakker, over wiens
    prachtstem, voorbeeldige en weldadig natuurlijke dictie ik mijn
    bewondering wilde uitspreken. (Goed zingen begint met goed spreken,
    nietwaar?)

  8. Olivier
    15 november 2012 at 18:38

    Ik ben een groot voorstander van frikkerigheid, dus ik leg het graag nader uit, maar dan goed: Progressieve en regressieve assimilatie zijn heel “normale”, geaccepteerde fonologische verschijnselen. Juist het krampachtig vermijden ervan (het taaltje van Hare Majesteit) zou je “hypercorrectie” kunnen noemen.

  9. kersten
    16 november 2012 at 11:11

    Volkomen juist.