Als één van de vijf deelnemende operahuizen aan een competitie van Mezzo Television, heeft de Baltische Opera een productie gemaakt van Richard Strauss’ Ariadne auf Naxos. De voorstelling is alle operafans én nieuwkomers zeer aan te bevelen. Het is een aantrekkelijke, nieuwe interpretatie van Strauss’ halfkomische werk.

Mooi, erg mooi. Dat was het optreden van de Amerikaanse diva Renée Fleming, gisteren (31/10) in het Concertgebouw. Misschien wel een beetje te mooi, want als je de tekst van haar aria’s erop nasloeg, waren sommige stukken wel erg gelakt.

Het liefdesdrankje dat De Nederlandse Opera opdient in haar reprise van L’elisir d’amore laat je zeker niet onberoerd. Maar dat het spulletje je tweeëneenhalf uur lang in de ban houdt, nee, dat kan ik toch niet zeggen. Daarvoor wordt er te weinig gelachen.

Ondanks een ondermaatse Nadir en wat andere hobbels en kuilen is De Parelvissers van de Staatsopera van Tatarstan een leuke voorstelling. Met name de zang van Leila en Zurga maken het geloofwaardig dat dit de succesvolste productie van VDB Theaterproducties is.

Door het debuut van Plácido Domingo als bariton in Simon Boccanegra staat de opera van Giuseppe Verdi weer even volop in de belangstelling. Dat is doorgaans wel anders. Niettemin zijn er in de loop der jaren best wat opnames gemaakt. Met die van Claudio Abbado als absolute uitblinkers.