AchtergrondBuitenlandFeatured

Cité de l’Opera: Barbara, Debby en Iain

Het grote operanieuws leest u dagelijks op Place de l’Opera. Naast dat nieuws is er een voortdurende stroom van berichten via Twitter, Facebook en andere sociale media. Vaak relevant, soms alleen amusant, maar meestal de moeite waard om er kennis van te nemen. Cité de l’Opera houdt het allemaal voor u bij. Vandaag aflevering 9.

Girlpower op de bok
Het Lucerne Festival maakt komend jaar van 12 augustus t/m 11 september uitgebreid ruimte voor de vrouw op de bok. Dirigenten zijn nog heel vaak mannen. Met het opstellen van een hele rij vrouwen wil het festival daar iets stevigs tegenover zetten. Dirigenten (of moet het toch dirigentes zijn?) als Emmanuelle Haïm, Marin Alsop en Susanna Mälkki staan op de planning en zangeres/dirigent Barbara Hannigan zal het Mahler Chamber Orchestra leiden.

Het moet natuurlijk niet te gek worden. Het rijtje dirigenten dat opdraaft tijdens de paaseditie van het festival (12 t/m 20 maart 2016) bestaat weer gewoon geheel uit mannen: Jordi Savall, Mariss Jansons, William Christie en Sir John Eliot Gardiner.

Het verhaal van Michel van der Aa
Het was niet niks, de uitreiking op 26 oktober van de Johannes Vermeerprijs aan componist Michel van der Aa. Zijn dankwoord is meer dan de moeite waard om, als autobiografisch document, te lezen. Het is te vinden onder de link in deze tweet. En dan weet u meteen wie toch die legendarische zangeres is met wie de componist in 2013 in een Londense pub stond en die bij het afscheid tegen hem zei: “Michel, je bent de schepper van wonderlijke werelden met een unieke logica. Schrijf zo zuiver mogelijk alleen wat je zelf wilt horen en zien. Dat is de enige graadmeter.”

Geen feest voor Debby
Ze was eindelijk eens een keer gewoon thuis met Halloween, het Amerikaanse griezelfeest dat zo krampachtig ook in Nederland wordt gepromoot. Mezzosopraan Deborah Voigt, dankzij haar vele optredens in New York wel de “sweetheart of the Met” genoemd, had er zin in. Het eerste bezoek van om snoep bedelende kinderen was wel wat aan de vroege kant.

Holland Opera on the road
Lang voordat een voorstelling in première gaat, moet er promotie gemaakt worden en dient er een herkenbaar beeld te zijn van wat er komt. En daarom zaten op één van die minder mooie herfstdagen enkele spelers op een koude B-weg in en op een motor met zijspan. Componist Oene van Geel maakte muziek bij het verhaal van de vier musketiers. Zijn werk uit 2013 wordt binnenkort hernomen en gaat vanaf eind januari het land in.

Adams in drag
Aan componist John Adams, die de wereld opera’s als Death of Klinghoffer, Nixon in China en Doctor Atomic schonk, werd onlangs het eredoctoraat honoris causa van de universiteit van Londen toegekend. Op de website van de Royal Academy of Music viel te lezen in welk sjiek gezelschap de Amerikaan daarmee terechtgekomen was. Wij noemen een Daniel Barenboim, een Charles Mackerras, een Pierre Boulez, maar ook een Elton John en een Quincy Jones. Bij het verkrijgen van het eredoctoraat hoort een weinig flatteus maar vast oeroud en erg traditioneel gewaadje.

Benjamin in de schoen
Altijd handig als cadeautip: een nieuwe box met vijf Benjamin Britten-opera’s (nog geen vier tientjes bij de grote Duitse online muziekwinkel) biedt recente opnamen van onder meer Peter Grimes, Billy Budd en Gloriana. Alle belangrijke Britse zangers zijn wel ergens in één van de opera’s te vinden. Hij past niet in de schoen, maar wordt door een Britten-liefhebber vast gewaardeerd.

Bayreuth is all that, and more
Zo af en toe vinden we in de duizenden tweets die voor deze rubriek gelezen en beoordeeld worden een echte parel. De parel van deze week is het verhaal van de Britse bas-bariton Iain Paterson. Hij maakte afgelopen zomer zijn debuut in Bayreuth als Kurnewal in Tristan und Isolde. Zijn tien jaar oude BMW, zie foto, legde het af tegen de Porsche 910 van dirigent Christian Thielemann, en afgezien van het feit dat deze hem aanvankelijk behandelde als een poolhond, bleek het werken met Thielemann zinvol en aangenaam. Net als de samenwerking met regisseur Katharina Wagner. Een verhaal van binnenuit van de man die komende zomer opnieuw de rol van Kurnewal zingt, naast die van Wotan in Das Rheingold. In Bayreuth, waar alles was zoals hij had gehoopt. En meer.

https://twitter.com/AyePatz/status/659021745408503808

Vorig artikel

Müchner opera brengt nieuwe Mefistofele

Volgend artikel

Dasch bezoekt Utrecht en Amsterdam

De auteur

François van den Anker

François van den Anker

François van den Anker is muziekjournalist. Hij doet verslag van de wereld van opera en lied met interviews, reportages en podcasts.

8Reacties

  1. fred
    3 november 2015 at 22:35

    eerst wordt een vibrato een wobble genoemd en nu wordt Debbie voigt al een mezzo sopraan………..bangelijk nivo

  2. Maarten-Jan Dongelmans
    3 november 2015 at 22:41

    en … sopraan Renee Fleming is toch ’the sweetheart of The Met’?

  3. Pieter K. de Haan
    4 november 2015 at 10:02

    Geachte heer fred, u refereert kennelijk aan wat er onder de kop “Westbroek schittert als Elisabeth” over vibrato en wobble is geschreven. Welnu, de recensent heeft geschreven: “In ‘Dich teure Halle’ beluisterde ik bij haar wat veel vibrato, maar later werd dat minder”. Ik heb daarover opgemerkt: “Hoe fraai ik de vertolking van Eva-Maria Westbroek als geheel ook vond, toch heb ik, m.n. bij het begin van “Dich teure Halle…” ëven teruggedacht aan de discussie op o.m. Parterre Box over haar vibrato resp. wobble. Ik maak me daar een beetje zorgen over”. Vervolgens hebt u daarop gereageerd met: “een vibrato is GEEN wobble. EMW heeft dus een wobble…pijnlijk gevolg van teveel fanciullas I guess”. Bij mijn weten heeft niemand in deze thread “een vibrato een wobble genoemd” en heeft evenmin iemand gesteld, dat EMW een wobble heeft. Uw conclusie, dat ze die wél heeft kan dus uitsluitend op uw eigen waarnemning berusten. Dat is één. Terug naar uw “een vibrato is GEEN wobble…”. Alweer bij mijn weten zijn vibrato en wobble beide stemfluctuaties en is de overgang tussen beide geen scherpe. Mocht ik daarin ongelijk hebben dan lees ik graag van u hoe het dan wél zit. Een vergissing m.b.t. het stemvak van deze of gene zanger ben ik op deze site ook weleens tegengekomen. Om enkel en alleen op grond daarvan van een “bangelijk nivo” te spreken gaat mij aanzienlijk te ver. Maar, zoals ik al bij eerdere gelegenheden heb mogen vaststellen, houdt u nogal van ferme uitspraken.

  4. Leen Roetman
    4 november 2015 at 10:09

    Geachte heer pieter, zoals ik bij eerdere gelegenheden heb mogen vaststellen, bent u een enorme zeurpiet. (Hoe zit het trouwens met uw voornemen uw bijdragen te staken gezien het “facebook en Twitterniveau’ van de commentaren?)

  5. Operix
    4 november 2015 at 10:36

    Zeurpiet? Welnee: opperkruidenier ! Van ieder grammeke weet ons manneke weer een kilo te maken.

  6. Pieter K. de Haan
    4 november 2015 at 14:56

    Geachte heer Roetman, u argumenteert ook nu niet, u roept maar wat! Maar uw wens zal in vervulling gaan. Gefeliciteerd!

    Beste Operix (alias fred waarschijnlijk), op grond van één misplaatst verwijt en één futiele vergissing spreken van een “bangelijk nivo”, dat noem ik pas van een grammeke een kilo maken.

    Mijne heren, waarlijk reacties van niveau (o, meneer fred, pardon, ik bedoel vergeving, nivo moet het natuurlijk zijn): bravi!

    Ik heb nu wel genoeg van de “discussies” op deze site en m.n. van de bejegening die ik mij daarin moet laten welgevallen. Denk eraan: Wees aardig voor elkaar. Houd het taalgebruik netjes en blijf bij het onderwerp. Adieu allemaal!

  7. Leen Roetman
    4 november 2015 at 15:43

    @Amice de Haan: Enige zelfreflectie omtrent bejegening kan geen kwaad. U neigt ernaar iedereen de les te willen lezen. U legt reacties op uw weegschaal. U komt met uitvoerige analyses en als het even kan met impliciete afkeuring, zoals ook weer in bovenstaande reactie: ‘u houdt nogal van ferme uitspraken’.
    Mag ik u een tip geven? Hou het bij uzelf! U had ook als volgt kunnen reageren. “Bij mijn weten zijn vibrato en wobble beide stemfluctuaties en is de overgang tussen beide geen scherpe. Een wobble heb ik bij EMW niet gehoord.” Kort en helder. Val je Fred ook niet aan. Komt zo veel sympathieker over.
    Ik betreur uw vertrek want u heeft veel kennis van opera.

  8. Leen Roetman
    4 november 2015 at 15:47

    N.B. Overigens was het uw eigen wens om te vertrekken gezien het uws inziens ‘Facebook en Twitterniveau’ van de commentaren. Noch ik, noch iemand anders heeft om uw vertrek gevraagd.