Als onderdeel van het O-Festival in Rotterdam worden deze week meerdere voorstellingen gegeven van een operetteshow die uit de koker komt van Steef de Jong. De première op 23 mei vond plaats in een afgeladen vol Luxor Theater, zo te zien waren alle 900 plaatsen bezet en het publiek was uitermate enthousiast.

Steef de Jong is een ware kunstenaar met karton, iemand die bij wijze van spreken een one man voorstelling kan geven met alleen een lege doos op het toneel. Voor deze show heeft hij op zeer inventieve wijze een enorme reeks kleurig beschilderde kartonnen platen weten te ontwerpen die gedurende de gehele voorstelling zorgen voor permante dynamiek, gewoon door ze open en dicht te klappen, op te hijsen, te laten zakken enz. Het is een groot bewegend prentenboek en als iemand problemen heeft met zijn kostuum wordt gewoon een kartonnen bladzijde omgeslagen. Je moet het zien natuurlijk.

Met karton alleen kom je er niet, het is een middel om visuele humor over het voetlicht te brengen, niet bepalend voor de inhoud van de show. Die komt voor rekening van operettemuziek en dat genre staat bij een groot deel van het publiek garant voor een leuke avond.

Het programma werd geopend met Ravels ‘La Valse’ gespeeld oor het tienkoppige Doelen Ensemble o.l.v. Maarten van Veen. Het stuk werd in delen ten gehore gebracht, vervulde als het ware de rol van muzikaal intermezzo tussen de verschillende scènes. Pas na een uur kwam de overdonderende climax, indrukwekkend goed. Het ensemble verzorgde verder de begeleiding van de operettenummers die aan elkaar werden gepraat door Steef himself. Alle arrangementen kwamen voor rekening van Marijn van Prooijen.

Een verhaal dat de nummers kon verbinden ontbrak, het was meer een muzikale reis langs verschillende landen waar een bepaalde scène zich afspeelde. Dat hield in dat de Jong naar believen kon kiezen uit een enorm aanbod aan bekende aansprekende nummers en op dat punt had ik zo mijn twijfels na het inzien van het programma. De Jong had geopteerd voor overwegend minder bekend werk, de echte grote schlagers zijn aan hem niet besteed en dat is jammer. Natuurlijk moet hij de keuze afstemmen op de artistieke kwaliteiten van zijn zangers personeel maar wie je uitnodigt om deel te nemen is toch ook een keuze?

Behalve een vijftal solisten werd een bijdrage geleverd door het Luxor Musicalkoor o.l.v. Hans Cassa. Het was direct na aanvang te horen in twee scènes uit Gräfin Maritza waarbij de titelfiguur werd vertolkt door Loes Luca. Zij zong later ook het ‘Vilja lied’, toch meer iets voor een geschoolde sopraan.

Met cabaretier Richard Groenendijk bracht Luca ook nog een duet uit Gräfin Maritza ten gehore waarna de show zich verplaatste naar Parijs voor een duet uit Der Graf von Luxemburg. Hierin hoorden we Steef en musical artieste Anne-Marie Jung. Zij kwam later terug voor een geslaagde vertolking van ‘Meine Lippen sie küssen so heiß’ uit Lehars Giudita. Voor dat nummer had ze duidelijk de stem en de theater présence.

Sopraan Laetitia Gerards hield de eer van de geschoolde stemmen hoog met een prachtig gezongen ‘Warum hast du mich wach geküsst’ uit Lehars Friederike. En dan denk ik toch: ‘waarom die keuze voor zo’n onbekend werk terwijl er zoveel andere mogelijkheden zijn?’ Om te beginnen vereist dat natuurlijk de deelname van een tenor met een geschoolde stem zodat er een duet kan worden gezongen. Een operetteavond vraagt mijns inziens om nummers als ‘Wer hat die Liebe uns ins Herz gesenkt’ of ‘Lippen schweigen’.

De Jong had echter geopteerd voor een countertenor in de persoon van Arturo den Hartog. Zijn vertolking van het ‘Wolgalied’ was op zich dik in orde maar zelfs binnen de operette is de keuze voor dit stemtype toch echt een rariteit. Verder dan die moeilijk te duiden Prins Orlowsky kom ik niet. Een romantisch duet met Gerards wist me absoluut niet te overtuigen, jammer. De Zarewitsch stond vooral in het teken van Steef die gezeten aan een regietafel dit deel van de voorstelling gebruikte om al zijn kunsten te vertonen, ditmaal met behulp van een overhead projector. Het ging er bij het publiek in als koek, Steef kan duidelijk bogen op een hoge gunfactor.

Er volgen nog voorstelling op 24 en 25 mei.

Verder lezen, luisteren en kijken

Operettaland van Steef  de Jong was een groot succes.

In 2023 was Steef O. een hit.

Een video impressie van het werk van Steef de Jong.

Laetitia Gerards zingt een duet uit Die Csárdásfürstin met Raoul Steffani.