Operarecensie

Herreweghe leidt verzorgde Beethoven-mis

Beethovens Missa solemnis werd vandaag (28/11) prima verzorgd uitgevoerd tijdens de ZaterdagMatinee in het Concertgebouw. Waar het naar mijn idee echter aan ontbrak, was passie. Alleen van tenor Benjamin Hulett ging mijn hart sneller kloppen.

(Foto: Hans Samson.)
(Foto: Hans Samson.)

De Missa solemnis van Beethoven (gecomponeerd tussen 1819 en 1822) is een lange, lange mis. Het koor speelt er een voorname rol in, en zeker niet eentje zonder moeilijkheden.

Tijdens de Matinee-uitvoering slaan het Collegium Vocale Gent en de Accademia Chigiana Siena zich met verve door die moeilijkheden heen. Het koor klinkt groots en laat Beethovens lange, veeleisende melodieën geen moment verslappen. Een technisch knappe prestatie.

De Radio Kamer Filharmonie begeleidt onder leiding van Philippe Herreweghe op nauwkeurige wijze. De Belg legt veel kleine accenten en brengt allerlei nuances aan.

Het komt echter een beetje té ingestudeerd op mij over. Ik hoor geen passie, terwijl die in religieuze muziek toch best aanwezig is. Er zijn geen grote contrasten en alleen aan het einde van het Gloria ontvouwt zich een spannende climax.

Daar komt bij dat het solistenkwartet niet heel veel ruimte krijgt. Het orkest is net iets te hard om hun (samen)zang uit de verf te laten komen. Pas in het slotdeel, het Agnus Dei, komen alle vier de zangers tot hun recht. In de delen ervoor is het tenor Benjamin Hulett die als enige echt indruk maakt.

Hulett heeft een perfecte stem voor dit soort muziek. Hij klinkt plechtig en vroom en heeft een enorm volume, waarmee hij overal doorheen te horen is. Zijn crescendo’s bouwt hij erg fraai op en de hoogte is hij meer dan meester.

De andere drie solisten laten pas laat in de mis van zich spreken. Na vier vrij onopvallende delen laat Martin Snell in het Agnus Dei opeens horen wat een reuzebas hij heeft. En alt Maria Streijffert (ingevallen voor Maria Radner) heeft een paar mooie momenten in samenzang met Hulett.

Alleen sopraan Inger Dam-Jensen overtuigt me niet. Ze wel mooi – licht en met vlug vibrato – maar ik denk dat een wat steviger sopraan het stuk beter had gepast.

De volgende ZaterdagMatinee is op 5 december. Onder het thema ‘Muziek voor de Zonnekoning’ wordt ‘een staalkaart van de muziek die Lodewijk XIV dagelijks begeleidde’ opgevoerd. Op 12 december wordt Rossini’s grote opera Guillaume Tell uitgevoerd. Zie voor meer informatie de website van de ZaterdagMatinee.

Vorig artikel

Westbroek zingt Minnie in Amsterdam

Volgend artikel

Volop lachen met dwaze operette Offenbach

De auteur

Jordi Kooiman

Jordi Kooiman

Jordi Kooiman is journalist en muziekliefhebber. Hij richtte in januari 2009 Place de l'Opera op en leidt sindsdien het magazine.