Een opera is het niet, toch staat het werk de komende tijd op het toneel van De Nationale Opera: Roméo et Juliette van Hector Berlioz. Een selectie aanbevelenswaardige opnamen van de Franse dramatische symfonie.

Hoe ik mijn best ook doe, ik krijg Roméo et Juliette niet ‘under my skin’. Denk niet dat ik geen oor heb voor het introverte ‘Roméo seul’ (die hobo alleen al!) of dat ik niet ontroerd wordt door ‘Tristesse’. Ik kan bijna janken, zo mooi vind ik het. En ook de liefdesnacht kan me vochtige ogen bezorgen. En toch… Het voelt alsof een onzichtbare hand een muur tussen mij en de muziek heeft gebouwd, waar ik met geen mogelijkheid overeen kan klimmen.

Voor mij heeft de dramatische symfonie van Berlioz te weinig drama, waardoor ik mijn gedachten amper bij de muziek kan houden. Wellicht moet ik erin berusten dat er nu eenmaal werken zijn waar je geen grip op kunt krijgen en die hun eigen weg buiten jouw ‘genotsvermogen’ bewandelen? Soit.

Van de mij bekende opnamen vind ik de live-uitvoering door het Radio Filharmonisch Orkest en het Groot Omroepkoor het allermooist, met als solisten Géraldine Chauvet, Andrew Staples en Thomas Oliemans. De opname is gemaakt op 23 maart 2012 in Vredenburg en is op YouTube te bekijken.

https://www.youtube.com/watch?v=Y5MJDd8zEOM

Lamberto Gardelli
De lezing van Lamberto Gardelli uit 1983 met het orkest en koor van de ORF vind ik nogal zwaar op de hand en behoorlijk prozaïsch. Saai ook. Daar kunnen de mooie bijdragen van alle drie de solisten – Brigitte Fassbaender, Nicolai Gedda en John Shirley-Quirk – weinig aan veranderen. (Orfeo C087842 H)

Riccardo Muti
Muti nam het werk in 1986 op, met twee schitterende solisten: Jessye Norman en John Aler. Vooral de laatste weet bij mij een gevoelige snaar te raken: zijn lichte en wendbare stem lijkt geschapen voor de solobijdragen van de tenor.

Simon Estes (vader Laurence) vind ik helaas totaal miscast. Te zwaar, te donker, te bassig. Weinig Frans ook.

Maar de directie van Muti kan mij zonder meer bekoren. Onder zijn hand klinkt het orkest uit Philadelphia lief en zacht. Spannend ook. De ‘scène d’amour’ is bij hem echt liefdevol en het daaropvolgende ‘La reine Mab’ heerlijk dansant en sprankelend. Het is alleen jammer dat de cd zo zacht is opgenomen!

Roméo et Juliette is gekoppeld aan een opname van Les nuits d’été door Janet Baker onder John Barbirolli uit 1969. Niet te versmaden! (Warner 50999 21764029)

Hieronder zingt Jessye Norman ‘Premiers transports’ uit de opname:

Charles Dutoit
Ook de opname die Charles Dutoit met het Montreal Symphony Orchestra voor Decca maakte, stamt uit 1986. De opnameklank is duidelijk helderder, waardoor het werk iets evenwichtiger klinkt en makkelijker valt te beluisteren.

Florence Quivar vind ik nog mooier dan Norman, maar Alberto Cupido haalt het niet vergeleken met Gedda, noch vergeleken met Aler. Tom Krause is daarentegen de beste vader Laurence van de drie. (Decca 4173022)

Hieronder ‘La reine Mab’:

https://www.youtube.com/watch?v=71_Cx9Of_XE

Leonard Bernstein
Niet compleet en alleen op YouTube (voor zover ik weet): Leonard Bernstein repeteert het werk met het jeugdige Schleswig-Holstein Musik Festival Orchester. Op ontroerende manier legt hij de jonge mensen uit waar de muziek over gaat: over henzelf.

Als geen ander wist Bernstein hoe belangrijk het was om de kennis en de waardering van muziek aan de volgende generatie over te dragen, en hoe hij de jeugd moest enthousiasmeren.

De opname dateert uit 1989. Bernstein was toen al zwaar ziek. Het was één van zijn laatste optredens. Ontroerender krijgt u het niet.

https://www.youtube.com/watch?v=MsJ7_toPNVs