Het uiterlijk wordt steeds belangrijker in de operawereld, dat is geen nieuws. Maar of dat zo goed is, daar zijn de meningen over verdeeld. Nathan Gunn vindt het ‘wel cool’. Maar als ‘barihunk’ heeft hij makkelijk praten.

De opera Koning Willem II beleefde vorige week haar wereldpremière in Tilburg. Het werk werd geschreven naar aanleiding van de tweehonderdste verjaardag van Tilburg. De opera werd vier keer opgevoerd.

Kameropera is nog lang niet op de kaart gezet in Overijssel. Dat meent Annemarie Reitsma van het Kameroperahuis in een gesprek met De Stentor. Er zijn weinig goede jonge operamakers en het publiek weet de weg naar kameropera’s nog niet voldoende te vinden.

Les contes d’Hoffmann wordt aangeduid als een ‘opéra fantastique’. Dat mag je bij een opname uit 1981 wel op z’n Hollands interpreteren: het is fantastisch. Plácido Domingo schittert als een hartstochtelijke Hoffmann, terwijl de Wiener Philharmoniker onder leiding van James Levine meesterlijk begeleidt.

Rigoletto als vocale show, zo zou je de productie van de Arena di Verona uit 2001 kunnen samenvatten. Er is praktisch geen regie; de zangers zingen simpelweg hun nummertjes. De enige die zich onderscheidt van de rest is Leo Nucci in de titelrol. Hulde voor hem.

Het Amsterdamse Ostadetheater presenteert in samenwerking met de Diamantfabriek op 10 en 11 december de muziektheatervoorstelling Exiles, gemaakt door Stichting Studio Minailo van regisseur Sjaron Minailo. De voorstelling mixt barokmuziek met hedendaagse composities.

Operagangers in Berlijn kunnen blij zijn met het rijkelijke voorafje op de kerstdagen dat de Deutsche Oper Berlin dit weekend gaf. Op zaterdag ging een historische Tristan und Isolde voor de laatste keer in reprise, op zondag ging een zeer vermakelijke Il Barbiere di Siviglia in première. Niet slecht voor het eerste adventsweekend.

Deze week staat er een dubbele Opera per Tutti op het programma. Donderdag in de Vondelkerk in Amsterdam, zondag in het Spoorwegmuseum in Utrecht. Vijf solisten zingen stukken van onder andere Mozart, Donizetti en Rossini.

Zo knotsgek als de operettes van Jacques Offenbach zijn, zo knotsgek is de productie die Laurent Pelly in 1997 van Offenbachs Orphée aux enfers maakte. Heerlijk. Het boeit non-stop, er wordt fantastisch geacteerd en zeer grappig gezongen. Een must voor liefhebbers van komische opera.

Beethovens Missa solemnis werd vandaag (28/11) prima verzorgd uitgevoerd tijdens de ZaterdagMatinee in het Concertgebouw. Waar het naar mijn idee echter aan ontbrak, was passie. Alleen van tenor Benjamin Hulett ging mijn hart sneller kloppen.