Tenor Peter Gijsbertsen heeft een nieuw album aan zijn collectie bij Phaedra toegevoegd: een opname van Henri Duparcs hele liedoeuvre. De cd is een geweldig eerbetoon aan Duparcs liedkunst.

Een lied-cd van Peter Gijsbertsen is als een avond met een exclusieve rode wijn en een perfect matchend kaasplateau. Elegant, verfijnd en smaakvol. De Nederlandse tenor heeft zijn kwaliteiten de afgelopen jaren ruimschoots bewezen, met als kroon de Nederlandse Muziekprijs (2018). Hij nam meerdere cd’s op voor het Belgische label Phaedra en voegt daar nu een registratie van het hele liedoeuvre van Henri Duparc aan toe.

Duparc (1848-1933) liet zeventien liederen na. Niet veel, maar kwalitatief behoren ze tot de top. Het lied waar de cd naar genoemd is, ‘Extase’, legt de kracht van Duparc prachtig bloot. De melodie is eenvoudig en de pianobegeleiding kalm, maar elke toon is emotioneel geladen. De dromerige, romantische atmosfeer benevelt je helemaal.

Peter Gijsbertsen is in topvorm. Ik vind hem het mooist als hij zijn beeldschone tenor terugbrengt tot kleine proporties, zoals in het gepolijste ‘Sérénade Florentine’ en ‘Phidylé’. Zijn legato is onweerstaanbaar; een stroom hemelse drank waar je oneindig van kunt drinken. Bij de delicate wijze waarop hij Phidylé rust toezingt (“Répose, ô Phidylé”) smelt je weg.

Heftiger, zelfs opera-achtige passages zijn er ook. Duparc wist uit te pakken en daar gaat Gijsbertsen vol overgave in mee, waarbij zijn stem een heroïsche kleur krijgt. Zo zit het duet ‘La Fuite’, gezongen met sopraan Liesbeth Devos, vol vaart en kracht.

Jozef de Beenhouwer toont zich in alle liederen een meesterlijke begeleider, die met zijn softe touche Duparc net zo eert als Gijsbertsen met zijn parelende tenor.