In het kader van de herontdekking van Amilcare Ponchielli heeft Dynamic een album uitgebracht met enkele van zijn liederen – waarvan vele nooit eerder opgenomen. Goed idee, alleen jammer van de uitvoering. De zang van sopraan Federica Zanello is mijns inziens te pover.

Amilcare Ponchielli was een Italiaans componist in de negentiende eeuw. Tijdens zijn leven stond hij in hoog aanzien en hij had een grote invloed op Giacomo Puccini en Pietro Mascagni, die hij lesgaf aan het Milanese conservatorium.

Tegenwoordig is Ponchielli vooral bekend van zijn opera La Gioconda, niet in het minst door de optredens en opnames van Maria Callas. Hij schreef echter veel meer werk en dat is men de laatste paar jaar weer aan het ontdekken.

Meeliftend op deze hernieuwde interesse liet Dynamic een cd maken met herontdekte vocale kamermuziek en enkele pianosolo’s. Acht van de veertien stukken op het album werden nooit eerder opgenomen.

De liederen, waarvan sommigen uit opera’s van de componist komen, zijn allerbekoorlijkst. Mooie lange melodieën, veel dramatiek, veel emotie: mij hoor je niet klagen.

Wat ik wel beklagenswaardig vind, is de keuze van Dynamic om de jonge sopraan Federica Zanello (afgestudeerd in 2008) de liederen op te laten nemen. Muzikaliteit heeft ze genoeg, maar vocaal schiet ze naar mijn idee (nog) tekort om wereldpremièrewaardige vertolkingen te geven.

Zanello zingt met een scherp geluid, onduidelijke klinkers, veel accenten en gespannen hoge noten, die klinken alsof ze steun ontberen. Bovendien zit ze er een paar keer lelijk naast. Het komt mij over alsof ze haar stem rijper en dramatischer probeert te maken dan die momenteel is. Ze lijkt geforceerd te zoeken naar een bepaalde kleur, met een weinig oorstrelend resultaat.

Alberto Bruni begeleidt haar op onopvallende wijze. Zijn solo’s zijn eveneens nogal vlak en zoutloos.

Bij de cd zijn enkel de oorspronkelijke Italiaanse teksten geleverd. Niet echt praktisch voor de Nederlandse luisteraar. Al met al dus nogal teleurstellend.