De Fransman Jacques Ibert en de Zwitser Arthur Honegger componeerden in de jaren dertig van de vorige eeuw samen een opera: L’Aiglon. Het stuk was in eerste instantie een hit, maar werd daarna vergeten. Decca zet de opera voor het eerst op cd.

Het grote operanieuws leest u dagelijks op Place de l’Opera. Naast dat nieuws is er een voortdurende stroom van berichten via Twitter, Facebook en andere sociale media. Vaak relevant, soms alleen amusant, maar meestal de moeite waard om er kennis van te nemen. Cité de l’Opera houdt het allemaal voor u bij. Deze week aflevering 38.

Leonard Bernsteins West Side Story in de Felsenreitschule in Salzburg, met het Simón Bolívar Symphony Orchestra in de bak, het Salzburger Bachchor op het toneel en Cecilia Bartoli als een oudere Maria: wie had gedacht dat dat ooit zou gebeuren? De Salzburger Pfingstfestspiele realiseerde de productie.

Bijna verborgen in het volle programma van Operadagen Rotterdam – vol avant-gardemuziektheater, performances en belevingsproducties – zat een operette van Charles Lecocq. Volksopera, een Vlaams gezelschap dat net gestart is, bracht de eenakter Le docteur miracle, die we te danken hebben aan Jacques Offenbach.

Het Openluchttheater Ede heropent op 4 juni met een productie van Die Zauberflöte van Mozart. Sopraan Wiebke Göetjes voert de regie, zangers als Jeroen de Vaal, Robbert Muuse en Tamar Niamut soleren in de cast.

Samen met de Doelen bracht Operadagen Rotterdam de afgelopen dagen de wereldpremiere van een kameropera van Peter-Jan Wagemans, op de stem geschreven van Alexander Oliver. Net als de voorgangers Legende en Andreas weent is Aan het einde van de dag geestig, origineel en innemend relativerend.

Regisseur Waut Koeken aarzelde toen Miranda van Kralingen hem vroeg voor de regie van La Bohème. Hij zei uiteindelijk ‘ja’ en ging aan de slag. Het resultaat: een aantrekkelijke voorstelling die recht doet aan het werk van Puccini en zijn librettisten met licht aangezet drama. Meer cappuccino dan panna montata.

Oude tijden leken te herleven in het Concertgebouw, vorige week zaterdag: in de NTR ZaterdagMatinee stond een relatief onbekende belcanto-opera op het programma, La Straniera van Vincenzo Bellini. Jammer genoeg kwam het wat onevenwichtige werk niet overtuigend tot leven.

Met een (inval)cultuurwethouder, een heuse minister en vooral veel verrassend muziektheater is Operadagen Rotterdam geopend. De eerste grotezaalvoorstelling bewees meteen het belang van het nu elf jaar oude festival: Toxic Psalms van Carmina Slovenica paart inhoud aan theatrale perfectie.

Met Parsifal – The Grand Opera opende Operadagen Rotterdam vrijdag zijn elfde editie. Hoewel de naam anders doet vermoeden, werd er geen opera opgevoerd, maar een spectaculair muziektheaterstuk waarin de held van het verhaal, Parsifal, ontbrak. Voor een Wagneriaan is dat even wennen. Maar gaandeweg kom je er wel in.