Opera en jazz: het gaat samen. Holland Opera heeft beide stijlen met succes vermengd in haar nieuwste productie, Feeks. Het is een snel, rusteloos stuk over ambitieuze bitches in een harde mannenwereld. Hedendaagse opera ten voeten uit.

Hulde voor Fabio Biondi. Zijn reconstructie van Vivaldi’s Ercole sul Termodonte is een verrijking van het operarepertoire. Acht sterzangers geven daar glansrijk bewijs voor met een opname van Virgin Classics. Een parade van vocale schoonheid.

Plácido Domingo heeft niet alleen meer dan 3500 voorstellingen achter zijn naam staan, maar ook honderden opnames. Naar aanleiding van zijn 70e verjaardag publiceert Place de l’Opera de komende weken een achtdelige Domingo-discografie. In deel drie zijn Wagner-repertoire.

Gregory Kunde wordt geroemd als één van de belangrijkste belcanto-tenoren van dit moment. Een week geleden zong hij nog de sterren van de hemel in het Concertgebouw. Een portret in beeld. Met dank aan Youtube.

Net als vele andere componisten maakte Francesco Cavalli een opera van het verhaal van Dido en Aeneas: La Didone. Dynamic heeft een prima opname van het werk uitgegeven, waarin een overtuigende cast het wat lome, sombere stuk pepert met veel drama.

Operabezoeken in Wenen en Boedapest, excursies in vier verschillende landen, een klassiek kwartet aan boord, het natuurschoon van de Donau om je heen: de ‘Opera en Concert Cruise’ van Friendship Cruises belooft een schitterende achtdaagse trip te worden. Profiteer nu van 700 euro korting.

VDB Theaterproducties heeft na zo’n twaalf jaar haar samenwerking met de Staatsopera van Tatarstan beëindigd. Het gloednieuwe European Ballet and Opera Productions neemt het stokje over. Met een productie van Carmen hervat het Tataarse gezelschap haar klassieke koers.

Wat rond 1600 in Italië begon, is inmiddels een mondiaal fenomeen. Opera, je vindt het bijna overal. In een tamelijk roekeloze trip over de wereld worden veertig willekeurige operahuizen uitgelicht, met een kiekje en een praatje. In deel 33 het Theatre Royal in Glasgow.

In het Concertgebouw ging gisteravond het licht uit. Met de pikzwarte veertiende symfonie van Sjostakovitj liet het Mariinski-orkest van Valery Gergiev de dood horen. De dood zonder hoop, de dood als het niets. Zeer intens gespeeld en formidabel gezongen.

Renata Scotto valt misschien niet bij iedereen in de smaak, maar je kunt haar zonder schroom één van de grootste zangeressen van de twintigste eeuw noemen. De 14-cd-box die de ‘Bravissimo Opera Library’ aan haar gewijd heeft, geeft daar voldoende bewijs voor. Wat een dramatische diva!